De reis – Amsterdam – Manokwari deel 1

Als we met de trein in Amsterdam zijn aangekomen gaan we per taxi naar de vertrekplaats van de KLM bus naar Schiphol.

Daar staan veel meer mensen te wachten en ik kijk mijn ogen uit naar de, voor mij, exotisch geklede personen. Daarbij valt mij, ik ben 9 jaar, vooral een vrouw op met fel rode lippen en nagels, lang golvend zwart haar en een blouse die niet op haar schouders hangt maar op haar armen. Ik kan mijn ogen niet van haar losmaken.

Van het gedoe, inchecken en zo, op Schiphol weet ik niets meer.
Op Schiphol lopen we, als het tijd is om te vertrekken, over het platform naar het vliegtuig, een Super Constellation.

We klimmen de trap op en nemen plaats. We reizen eerste klas. De functie die mijn vader in Nieuw Guinea krijgt is niet hoog genoeg voor eerste klas reizen, maar hij moet belangrijke papieren overbrengen naar Nieuw Guinea en het is de gewoonte van de staat om mensen die voor het eerst naar Nieuw Guinea gaan eerste klas te laten reizen, een lokkertje.

De heen en terug reizen daarna zijn allemaal in de toeristenklasse.

Behalve mijn vader heeft niemand van ons ooit gevlogen. Het is dus een dringen om bij een raampje te mogen zitten. Gelukkig zijn we nog niet zo groot en de ruimte in de eerste klas is zodanig dat je genoeg kan zien.
Het vliegtuig bezit wel een drukcabine, maar vliegt niet boven de 4500 meter, er is dus veel te zien.

De reis wordt in negen etappes afgelegd. Het toestel landt op verschillende plaatsen waar mensen in en uitstappen. De doorgaande reizigers, zoals wij, stappen ook uit en gaan naar de lounge waar, met bonnen, twee drankjes per persoon besteld kunnen worden, om na ongeveer 1 à 2 uur weer in te stappen om verder te gaan.

De eerste tussenlanding is in Frankfurt (F), niets bijzonders. Wel mijn eerste cola gedronken.
Dan gaat de vlucht naar Rome (Ro). Het weer is helder en we vliegen net boven de toppen van de Alpen.
Als we uit Rome vertrekken is het al avond, een roodachtig licht schijnt over het landschap beneden ons. We vliegen nu naar Caïro (C).

Het is al nacht, zeker voor de ons kinderen, als we daar aankomen. Bij het uitstappen is de lucht zwoel en het ruikt naar kamelenhaar. De tussenstop duurt wat langer want er moet getankt worden. Onder tussen heb ik al wel mijn vijfde cola gehad.

In de nacht vertrekken we weer, op weg naar Karachi (K).
In de ochtend vliegen we over Saoedi Arabië, onder mij zie ik heel veel geel zand en tot mijn verbazing zie ik een karavaan door de woestijn trekken.

Mijn broertje vindt het vliegen eng. Hij ziet de vreselijkste dingen. De motor in brand, vlammen uit de uitlaat, de vleugels trillen en gaan op en neer. Van alles.
Op een gegeven ogenblik zit hij te zeuren dat er iets uit de motor komt. Hij zit bij het rechter raampje, de anderen bij het linker. Na enige tijd gaat mijn vader dan toch maar eens bij hem zitten voor wat rust. Maar tot zijn schrik ziet hij dat een gedeelte van de vleugel bedekt is met olie. Hij meldt dit bij de bemanning, die deze motor uitzet en we vliegen verder met drie motoren.
Tegen de avond landen we veilig en wel in Karachi. De motor moet gerepareerd worden en dat duurt wel even, zodat we naar een hotel in Karachi worden gebracht.

Het even duurt wel iets langer, we blijven drie dagen in Karachi.
Het verblijf in het hotel is saai, je kunt er niets doen. Het water in het hotel is absoluut niet drinkbaar, en onder de douche houd ik dan ook mijn mond stijf dicht om vooral geen water binnen te krijgen. Mijn broertje is daar niet zo goed in en drinkt tijdens het douchen. De gevolgen daarvan komen later wel aan het licht.

De tweede dag in het hotel wordt een rondrit, per bus, door Karachi georganiseerd voor de gestrande reizigers. Van deze tour weet ik niet veel meer, eigenlijk alleen maar dat het er net zo rook als in Caïro.

Tijdens het verblijf in het hotel is het enige wat wij kinderen mogen drinken Coca Cola of Victoria water. Het Victoria water vind ik uitgesproken smerig. Er zit wel prik in maar het heeft een laffe ietwat brakke smaak. Ik drink dus veel cola.
Op de derde dag is de motor hersteld en kunnen we op weg naar Bangkok (Ba).

Volgende deel op weg naar Manokwari.