Toen ik deze luchtwortel van een den boven het zand zag uitsteken moest ik meteen aan ons huis aan de van der Crablaan in Hollandia in Papua (Nieuw Guinea) denken. Die herinnering heeft niet met bomen of natuur te maken. In Papua zijn natuurlijk wel bomen met luchtwortels zoals de mangrove en andere in het oerwoud waarvan ik de naam niet ken.
Nee het is eigenlijk heel prozaïsch, het deed me denken aan de waterleiding daar. De buis van de waterleiding naar ons huis liep bovengronds. Net als de luchtwortel was de waterleidingbuis bevestigt aan pinnen die in de grond staken en lag ongeveer even ver boven de grond. Alleen de grond er onder was geen zand maar donkerrode grond.
Het verbaasd me toch altijd hoe ineens de , toch niet belangwekkende, herinneringen uit het niets ineens naar voren springen. Het was een indrukwekkende tijd met dreiging van oorlog en een thuissituatie die ook niet erg fijn was, en dan is ineens die waterleiding er.
Luuk 
Heel merkwaardig en nu weet ik ook hoe in Papua sommige waterleidingen ogen.
Het is wonderlijk hoe ons geheugen werkt. Ik ben blij met dit soort flash backs, want meestal kan ik dergelijke herinneringen niet vanzelf naar boven krijgen. Nu verwerk ik ze in logs.