Soms, als alle sterren goed staan, maken wij, net als ieder normaal gezin, uitstapjes. Veel is er niet te beleven, tenminste voor diegene die in Hollandia woont. Je kunt naar het strand gaan, base G, of naar het Sentanimeer om te gaan zwemmen of waterskiën en naar de jachtclub om te gaan zeilen op de Humboldtbaai.
Andere mogelijkheden zijn, wandelen boven Sentanimeer of naar een kali, rivier, gaan en daar picknicken.
Ook zijn er twee bioscopen in Hollandia.
Voor ons is het zeilen er niet bij, we zijn geen lid van de jachtclub, het waarom is niet duidelijk, het zal wel een geldkwestie zijn. Ook het waterskiën doen we niet, we gaan niet naar het juiste paviljoen aan het Sentanimeer, wij gaan naar Meerzicht, het tweederangs paviljoen bij het Sentanimeer.
De uitstapjes worden gemaakt op zondag, na de kerkdienst. Zaterdags is er tot twaalf uur school en ook mijn vader werkt dan tot twaalf uur. Na het middageten moet er gerust worden, niet dat ik dat doe, maar mijn ouders gaan wel naar bed en blijven tot even na vieren op hun slaapkamer. Veel tijd is er dan niet over voor een uitstapje.
Base G
Meestal gaan we naar het strand, Base G. We kiezen altijd de linkerkant van het strand, dichtbij Kaap Soeadja, daar is het strand het steilst en zijn de golven groter. Je kan er niet goed zwemmen, maar spelen in de hoge golven vinden we veel leuker. In het wat rustiger deel gaan we snorkelen, vissen kijken en zeeslangen die in het zeegras verscholen zitten.
Meerzicht
Om bij het Sentanimeer te komen moet er een kilometer of 30 gereden worden, we gaan daar dan ook niet vaak naar toe. Daarbij moet je, als je gebruik maakt van het terrein van Meerzicht, consumpties gebruiken. Mijn ouders hebben in Nieuw Guinea geen probleem met het betalen op zondag, maar geld uitgeven voor plezier is niet iets wat mijn vader zomaar doet.
We mogen altijd één flesje prik, mijn lievelingsdrankje is grenadine groen.
Het zwemmen in zoet water is lekker en vanaf de steiger oefen ik allerlei duiksprongen, zelfs de salto achterover lukt me.
Koken bij de kali
Ik vind het uitstapje naar de kali altijd het leukst. We rijden dan naar Ifar, 40 kilometer, en vlak voor Ifar gaan we linksaf de weg af, een onverhard pad op en na een 500 meter zijn we er. Als het de dag ervoor geregend heeft staat er veel water in de kali en zijn er tussen de rotsen grote poelen water. Lekker dammen bouwen om het water nog hoger te krijgen.
Maar het leukste van de kali is dat we daar niet picknicken maar eten gaan koken op een houtvuur.
Wandelen langs het Sentanimeer
Als we gaan wandelen gaat mijn moeder niet mee, zij blijft thuis met mijn kleine zusje. Veel doen we dat niet, dat wandelen, het moet dan niet te heet zijn en al wat later op de dag, zo tegen een uur of vier. Het uitzicht over het Sentanimeer is wel prachtig.
Meestal gaan we tegen een uur of vijf in de middag weer terug, behalve al we naar Base G zijn geweest, dan gaan we eerder terug, iedereen is dan het plakkerige zout en zand zat.
Een enkele keer gaan we ook naar de bioscoop. De film Operation Pettycoat is een film die zich afspeelt in de tweede wereldoorlog op een duikboot. De bemanning moet een aantal verpleegsters meenemen. De verwikkelingen in de kleine bedompte ruimte van de duikboot is voor te stellen.
Luuk 